Ons bijzondere meisje
Ik wil jullie graag vertellen over mijn bijzondere kindje. Het was juni 98. Ik was overtijd eigenlijk niet geplant maar toch. Stiekum was ik erg blij. Alles was erg verwarrend eerst was ik volgens de 1e echo 6 weken zwanger en 2 weken later was ik ook 6 weken zwanger. Hoe oud was je eigenlijk??
Na ongeveer 4 weken stond de duur vast je was 8 weken pril. mamma was erg blij met je komst alles ging goed met je dat was het belangrijkst. Toen kwam die ene dag ik was 16 weken zwanger, ik voelde me niet zo lekker en kreeg wat buikpijn. Ik was aan het werk en de pijn werd steeds erger. Het leek wel of je wilde zeggen: mamma, denk je nog aan mij?? De pijn werd zo erg dat ik naar de dokter moest. Daar werd eerst gezegt dat het een blinde darm ontsteking was, maar mamma voelde dat er iets niet goed was met jou. Er werd een ambulance gebeld en al snel lagen wij er samen in. We waren net vertrokken toen ik plotseling hevig bloedverlies kreeg. Oh god dacht ik, laat alles alsjeblieft goed komen. Ik weet mijn liefste kindje dat we het eerst moeilijk vonden om te accepteren dat je bij ons zou komen , maar ga alsjeblieft niet weg nu, mamma wilt je heel erg graag.
In het ziekenhuis werd meteen een echo genomen, en wat bleek mijn lieve schat, je had besloten om bij mij te blijven. Van die dag af aan was mamma dolgelukkig met je. Er ging geen moment voorbij zonder dat we samen contact hadden. We gingen er samen keihard voor vechten. Mamma moest het erg rustig aan doen, dan zou het allemaal goedkomen zei de dokter. Maar mamma wist al dat het goed zou komen sinds ze jou na al die toestand nog zag bewegen op de echo en jou kleine hartje hoorde kloppen.
Vanaf die dag kon het allemaal niet meer stuk, het ging zo goed dat ik weer naar huis mocht. Wij wisten van te voren dat je zeker te vroeg geboren zou gaan worden. Maar lief kindje van mij dat die datum sneller zou komen dan we dachten daar hadden we geen rekening mee gehouden.
Het was de 26 e week, mamma weet het nog goed. Mamma kreeg buikkrampen maar dacht eerst dat ze gewoon iets verkeerds gegeten had. Pas na ongeveer een uur merkte mamma dat de krampen met regelmaat kwamen. Daar gingen we dan naar het ziekenhuis en ja hoor mamma had weeen. Mamma bleef van die dag af aan in het ziekenhuis. Lieve schat mamma voelt dat je het tijd vind, maar blijf alsjeblieft nog even in mammas buik. Je bent nog te klein schat. Het werd kerstmis je was 28 weken pril. Oh meisje toch wat doe je nu? Wacht nog heel even lievert, mamma is nog niet klaar. Maar jij vond dat mamma al klaar was en besloot toch te komen. Je was niet meer tegen te houden.
Het was 2e kerstdag en om 8 uur smorgens zette je dan toch door. om 9:03 uur was je er dan. Je werd spontaan geboren, om mamma gerust te stellen gaf je na de bevalling meteen een huiltje en toen werd het stil. God wat is mamma geschrokken, meisje toch. Je werd meteen bij mij weggehaald en naar de kinderarts gebracht. Pas na een kwartier kwam je pappa in het ziekenhuis aan. Er was niet genoeg tijd om hem op tijd te bellen. Na een half uur zag ik je weer. Je was helemaal aan draden gelegt en woog net 960 gram. Och mijn lieve meisje mamma houdt ontzettend veel van je.
Het was een zware tijd voor je waarbij je vele obstakels moest overwinnen. Vaak dacht mamma dat je het niet zou halen, maar dan deed je ineens weer iets waardoor mamma wist dat alles goed zou komen. Oh lief klein meisje van mij, ik wil je laten weten dat mamma van je houdt wat er ook gebeurt. En wat denk je?, je hersteld goed komt goed aan en overwint je obstakels.
Kleine meid van me jij komt er wel daar is mamma van overtuigt. Nu ben je bijna 3 jaar oud, je hebt nog wel problemen met je ontwikkeling. Je loopt pas sinds 3 maanden. Praat pas sinds een half jaar en wordt nog steeds behandeld. Nu mag je dan naar een revalidatiecentrum om je ontwikkeling beter te stimuleren. Kleine meid neem je tijd voor mamma ben en blijf je altijd een bijzonder kindje.
Dikke kus van mamma.
