Slaan
Als je kindje jou voor de zoveelste keer een grote mond geeft en je bent er helemaal “klaar” mee, reageer jij dan ook wel eens als volgt en vergeet je even al je goede voornemens? Je schreeuwt: “EN NU BEN IK HET ZAT, GA NAAR JE KAMER!” Als je even later tot rust gekomen bent denk jij dan ook wel eens: Oh jee, ik lijk mijn moeder wel!
Troost je, je bent echt de enige niet. Zoals al eerder beschreven neem je al dan niet bewust heel veel opvoedkundige zaken over van je ouders. Wat een interessante vraag is werken deze “ouderwetse” methodes eigenlijk nog wel? Of nog beter hebben ze überhaupt gewerkt?
“Corrigerende tik”
Onderzoeken toonden aan dat circa 85% van de ouders wel eens een tik kreeg in hun jeugd. Van deze 85% blijkt weer 70% hun eigen kinderen te slaan. Dit onder het motto: Het werkte vroeger bij mij, dus zal het nu nog steeds werken.
Als we dit aan de huidige generatie moeders vragen horen we verbazingwekkend vaak het volgende antwoord: “Ik kreeg vroeger ook wel eens een tik op mijn vingers of luier en ik ben er echt niet slechter door geworden. Dus krijgt mijn tweejarige kindje ook wel eens een tikje.” Veel ouders zeggen alleen te slaan als een kind iets echt gevaarlijks doet zoals de straat op rennen. Sommige ouders zeggen dat een flinke tik op de luier een effectief middel is als er niets meer lijkt te werken, anderen noemen dit gewoon kindermishandeling. Er was zelfs iemand die zei: “Ik kan me nog precies herinneren hoe vaak ik een tik kreeg en wat ik die dag droeg. Ik werd er alleen maar dwarser en bang van. Ik kan me nog wel de tikken herinneren maar niet de reden waarom ik deze kreeg.” Dit zou een indicatie zijn dat een tik dus niet werkt.
Experts aan het woord
Zwart-wit gesteld toont slaan alleen maar aan dat als jij maar voldoende groter bent dan je slachtoffer, je door slaan je zin kunt afdwingen. De boodschap wordt vertaald door pijn. Het leermoment loop je daarmee dus mis.
Er zijn minimal 3 goede alternatieven te bedenken:
• Isolatie (denk aan een time-out op een vaste plaats)
• Het ontnemen van een privilege
• Corrigeren (het besef kweken dat als je kind iets fout doet dit mogelijk gevolgen heeft)
Het doel van alle drie deze zaken is je kindje aanleren eerst te denken over de gevolgen voor het kindje iets daadwerkelijk doet.
Slaan
Slaan is een zwaktebod, slaan doet meer kwaad dan goed. De enige boodschap die je overbrengt door middel van de angst voor pijn is: Gedraag je of anders… Het zal lijken te werken omdat je kindje de pijn uiteraard niet fijn vindt. Het kind denkt echter niet na over de daden alleen maar over de pijnlijke gevolgen.
Slaan heeft ook nog andere gevolgen. Het is vernederend en kinderen zullen nadenken over “wraak”. Kinderen die wat vaker een tik krijgen worden onzeker, hebben weinig zelfvertrouwen en kunnen hyperactief en agressief worden.
Wat ook belangrijk is hoe leg je aan je kindje uit dat slaan verkeerd is als jij het zelf wel mag doen? Als je kindje tussen de 2 en 4 jaar oud is werkt een goed toezicht in combinatie met afleiding vele malen beter dan slaan. Je kunt bijvoorbeeld slaan wat je wilt, maar als je kindje nog te klein is om het gevaar van een aankomende auto te bevatten zal hij dat echt niet leren.
Sommige kinderen die al vaker een tik krijgen zullen druk blijven en doorgaan tot zij een tik krijgen. Zij zijn er als het ware op geconditioneerd om pas rustig en meegaand te worden na een tik. Probeer je kindje tijdens een mogelijke driftbui eens stevig op je schoot tegen je aan te houden en praat rustig met hem. Geef niet op, hoe hij ook spartelt hou hem vast tot hij kalm is en meewerkt.
